Zespół jelita drażliwego dotyka od 6 do 18% ludzi na całym świecie.
Ten stan obejmuje zmiany w częstotliwości lub formie wypróżnień oraz ból w dolnej części brzucha.
Dieta, stres, słaby sen i zmiany w bakteriach jelitowych mogą wywoływać objawy.
Schudnąć
Zbudować mięśnie
Jeść zdrowo
Poznać nowe kuchnieJednak czynniki wyzwalające są różne u każdej osoby, co sprawia, że trudno jest wskazać konkretne pokarmy lub czynniki stresogenne, których każdy z zaburzeniem powinien unikać.
W tym artykule omówimy najczęstsze objawy zespołu jelita drażliwego oraz co robić, jeśli podejrzewasz, że go masz.
1. Ból i skurcze
Ból brzucha jest najczęstszym objawem i kluczowym czynnikiem w diagnozie.
W normalnych warunkach twoje jelita i mózg współpracują ze sobą, by kontrolować trawienie. Dzieje się to za pośrednictwem hormonów, nerwów i sygnałów wysyłanych przez dobre bakterie żyjące w jelitach.
W zespole jelita drażliwego te sygnały współpracy są zniekształcone, co prowadzi do nieskoordynowanego i bolesnego napięcia mięśni przewodu pokarmowego.
Ból ten zwykle pojawia się w podbrzuszu lub w całym brzuchu, ale rzadziej występuje tylko w nadbrzuszu. Ból zazwyczaj zmniejsza się po wypróżnieniu.
Modyfikacje diety, takie jak dieta o niskiej zawartości FODMAPs, mogą poprawić ból i inne objawy.
Inne metody leczenia obejmują środki rozluźniające jelita, takie jak olejek z mięty pieprzowej, terapię poznawczo-behawioralną i hipnoterapię.
W przypadku bólu, który nie reaguje na te zmiany, gastroenterolog może pomóc ci znaleźć lek o udowodnionej skuteczności w łagodzeniu bólu związanego z zespołem jelita drażliwego.
Podsumowanie: Najczęstszym objawem zespołu jelita drażliwego jest ból w dolnej części brzucha, który ustępuje po wypróżnieniu. Modyfikacje diety, terapie redukujące stres oraz niektóre leki mogą pomóc w zmniejszeniu bólu.
2. Biegunka
Zespół jelita drażliwego z przewagą biegunki jest jednym z trzech głównych typów tego zaburzenia. Występuje u około jednej trzeciej pacjentów z zespołem jelita drażliwego.
Badanie przeprowadzone na 200 osobach dorosłych wykazało, że osoby z zespołem jelita drażliwego z przewagą biegunki wypróżniały się średnio 12 razy w tygodniu - ponad dwukrotnie więcej niż dorośli bez zespołu jelita drażliwego.
Przyspieszony pasaż jelitowy w zespole jelita drażliwego może również powodować nagłą, natychmiastową potrzebę wypróżnienia. Niektórzy pacjenci opisują to jako poważne źródło stresu, a nawet unikają niektórych sytuacji społecznych z obawy przed nagłym pojawieniem się biegunki.
Dodatkowo, stolec w typie biegunkowym jest zwykle luźny, wodnisty i może zawierać śluz.
Podsumowanie: Częste, luźne stolce są powszechne w zespole jelita drażliwego i są objawem typu dominującego biegunki. Stolce mogą też zawierać śluz.
3. Zaparcia
Choć wydaje się to sprzeczne z intuicją, zespół jelita drażliwego może powodować zarówno zaparcia, jak i biegunki.
Zespół jelita drażliwego z przewagą zaparć jest najczęstszym typem, występującym u prawie 50% osób z zespołem jelita drażliwego.
Zaburzenia komunikacji między mózgiem a jelitami mogą przyspieszać lub spowalniać normalny czas oddawania stolca. Kiedy czas tranzytu jest spowolniony, jelito wchłania więcej wody ze stolca i trudniej jest go oddać.
Zaparcie definiuje się jako wypróżnienie mniejsze niż trzy razy w tygodniu.
“Zaparcie “czynnościowe” opisuje przewlekłe zaparcia, których nie można wytłumaczyć inną chorobą. Nie jest ono związane z zespołem jelita drażliwego i jest bardzo częste. Zaparcia czynnościowe różnią się od zespołu jelita drażliwego tym, że zazwyczaj nie są bolesne.
Sugerowane dla Ciebie: 5 oznak i objawów nietolerancji laktozy
Z kolei zaparcie w zespole jelita drażliwego obejmuje ból brzucha, który ustępuje wraz z wypróżnieniem.
Zaparcia w zespole jelita drażliwego często powodują też uczucie niepełnego wypróżnienia. Prowadzi to do niepotrzebnego przeciągania się.
Oprócz zwykłych metod leczenia zespołu jelita drażliwego, pomocne mogą być ćwiczenia fizyczne, picie większej ilości wody, spożywanie rozpuszczalnego błonnika, przyjmowanie probiotyków i ograniczone stosowanie środków przeczyszczających.
Podsumowanie: Zaparcia są bardzo powszechne. Jednak ból brzucha, który poprawia się po wypróżnieniu, oraz uczucie niepełnego wypróżnienia po oddaniu stolca to objawy zespołu jelita drażliwego.
4. Naprzemienne zaparcia i biegunki
Mieszane lub naprzemienne zaparcia i biegunki występują u około 20% pacjentów z zespołem jelita drażliwego.
Biegunka i zaparcia w zespole jelita drażliwego wiążą się z przewlekłym, nawracającym bólem brzucha. Ból jest najważniejszą wskazówką, że zmiany w wypróżnieniach nie są związane z dietą lub zwykłymi, łagodnymi infekcjami.
Ten typ zespołu jelita drażliwego ma tendencję do bycia bardziej dotkliwym niż inne, z częstszymi i bardziej intensywnymi objawami.
Objawy mieszanego zespołu jelita drażliwego różnią się też bardziej u poszczególnych osób. Dlatego ten stan wymaga zindywidualizowanego podejścia do leczenia, a nie zaleceń typu “jeden rozmiar dla wszystkich”.
Podsumowanie: Około 20% pacjentów z zespołem jelita drażliwego doświadcza naprzemiennych okresów biegunki i zaparć. Przez cały czas trwania każdej z tych faz odczuwają oni ból, który jest łagodzony przez wypróżnienia.
5. Zmiany w wypróżnieniach
Wolno przesuwający się stolec w jelitach często ulega odwodnieniu, ponieważ jelita wchłaniają wodę. To z kolei powoduje, że stolec jest twardy, co może nasilać objawy zaparć.
Sugerowane dla Ciebie: 10 oznak i objawów niedoczynności tarczycy
Szybkie przemieszczanie się stolca przez jelito pozostawia mało czasu na wchłonięcie wody i powoduje luźne stolce charakterystyczne dla biegunki.
Zespół jelita drażliwego może również powodować gromadzenie się śluzu w stolcu, co nie jest zwykle związane z innymi przyczynami zaparć.
Krew w stolcu może być oznaką innego, potencjalnie poważnego stanu chorobowego i wymaga wizyty u lekarza. Krew w stolcu może być czerwona, ale często jest bardzo ciemna lub czarna, o smolistej konsystencji.
Podsumowanie: Zespół jelita drażliwego zmienia czas, przez jaki stolec pozostaje w jelitach. Zmienia to ilość wody w stolcu, co powoduje, że może on być różny - od luźnego i wodnistego do twardego i suchego.
6. Gazy i wzdęcia
Zaburzenia trawienia w zespole jelita drażliwego prowadzą do zwiększonej produkcji gazów w jelitach. Może to powodować wzdęcia, które są niekomfortowe.
Wiele osób cierpiących na zespół jelita drażliwego określa wzdęcia jako jeden z najbardziej uporczywych i dokuczliwych objawów tego zaburzenia.
W badaniu przeprowadzonym na 337 pacjentach z zespołem jelita drażliwego 83% zgłaszało wzdęcia i skurcze. Oba objawy występowały częściej u kobiet oraz u pacjentów z zespołem jelita drażliwego z przewagą zaparć lub z mieszanymi typami zespołu jelita drażliwego.
Unikanie laktozy i innych FODMAP może pomóc zmniejszyć wzdęcia.
Podsumowanie: Gazy i wzdęcia to jedne z najczęstszych i najbardziej frustrujących objawów zespołu jelita drażliwego. Stosowanie diety o niskiej zawartości FODMAPs może pomóc zmniejszyć wzdęcia.
7. Nietolerancja pokarmowa
Nawet 70% osób z zespołem jelita drażliwego twierdzi, że określone pokarmy wywołują objawy.
Dwie trzecie osób z zespołem jelita drażliwego aktywnie unika pewnych pokarmów. Czasami osoby te wykluczają ze swojej diety wiele pokarmów.
Dlaczego te pokarmy wywołują objawy, jest niejasne. Te nietolerancje pokarmowe nie są alergiami, a pokarmy wyzwalające nie powodują wymiernych różnic w trawieniu.
Chociaż pokarmy wyzwalające są różne dla każdego, niektóre z nich to pokarmy powodujące gazy, takie jak FODMAPs, a także laktoza i gluten.
Podsumowanie: Wiele osób z zespołem jelita drażliwego zgłasza specyficzne pokarmy wyzwalające. Niektóre popularne czynniki wyzwalające to FODMAPs i używki, takie jak kofeina.
8. Zmęczenie i trudności z zasypianiem
Ponad połowa osób z zespołem jelita drażliwego zgłasza zmęczenie.
Sugerowane dla Ciebie: 10 powodów, dla których zawsze jesteś zmęczony (i co możesz z tym zrobić)
W jednym z badań 160 dorosłych, u których zdiagnozowano zespół jelita drażliwego, opisywało niską wytrzymałość, która ograniczała wysiłek fizyczny w pracy, w czasie wolnym i w kontaktach społecznych.
Inne badanie przeprowadzone na 85 dorosłych osobach wykazało, że intensywność objawów chorobowych pozwala przewidzieć nasilenie zmęczenia.
Zespół jelita drażliwego jest również związany z bezsennością, która obejmuje trudności z zasypianiem, częste budzenie się i poranne uczucie niepokoju.
W badaniu przeprowadzonym na 112 osobach dorosłych z zespołem jelita drażliwego, 13% zgłosiło niską jakość snu.
Inne badanie z udziałem 50 mężczyzn i kobiet wykazało, że osoby z zespołem jelita drażliwego spały o godzinę dłużej, ale rano czuły się mniej wypoczęte niż osoby bez zespołu jelita drażliwego.
Co ciekawe, słaby sen zapowiada poważniejsze objawy żołądkowo-jelitowe następnego dnia.
Podsumowanie: Osoby cierpiące na zespół jelita drażliwego są bardziej zmęczone i rzadziej zapadają w sen w porównaniu z osobami bez tego schorzenia. Zmęczenie i słaba jakość snu są również związane z bardziej nasilonymi objawami żołądkowo-jelitowymi.
9. Lęk i depresja
Zespół jelita drażliwego jest związany z lękiem i depresją, a także.
Nie jest jasne, czy objawy zespołu jelita drażliwego są wyrazem stresu psychicznego, czy też stres związany z życiem z zespołem jelita drażliwego sprawia, że ludzie są bardziej podatni na trudności psychologiczne.
Niezależnie od tego, co pojawi się najpierw, niepokój i objawy zespołu jelita drażliwego wzmacniają się nawzajem w błędnym kole.
W dużym badaniu przeprowadzonym na 94 000 mężczyzn i kobiet, osoby z zespołem jelita drażliwego były o ponad 50% bardziej narażone na zaburzenia lękowe i o ponad 70% bardziej narażone na zaburzenia nastroju, takie jak depresja.
W innym badaniu porównano poziom hormonu stresu - kortyzolu u pacjentów z zespołem jelita drażliwego i bez niego. W trakcie publicznego wystąpienia osoby z zespołem jelita drażliwego doświadczały większych zmian poziomu kortyzolu, co sugeruje wyższy poziom stresu.
Ponadto inne badanie wykazało, że terapia redukująca lęk zmniejszyła stres i objawy zespołu jelita drażliwego.
Podsumowanie: Zespół jelita drażliwego może wywołać błędne koło objawów trawiennych, które zwiększają niepokój, oraz niepokoju, który zwiększa objawy trawienne. Zwalczanie lęku może pomóc w zmniejszeniu innych objawów.
Co robić, jeśli uważasz, że cierpisz na zespół jelita drażliwego
Jeśli masz objawy zespołu jelita drażliwego, które wpływają na jakość twojego życia, odwiedź lekarza pierwszego kontaktu, który pomoże ci zdiagnozować zespół jelita drażliwego i wykluczyć inne choroby, które go naśladują. Jeśli nie masz jeszcze swojego lekarza, możesz skorzystać z narzędzia Healthline FindCare, aby znaleźć go w pobliżu.
Zespół jelita drażliwego rozpoznaje się na podstawie nawracających bólów brzucha przez co najmniej 6 miesięcy, połączonych z cotygodniowymi bólami przez 3 miesiące, a także pewnej kombinacji bólów łagodzonych przez wypróżnienia i zmian w częstotliwości lub formie wypróżnień.
Twój lekarz może skierować cię do gastroenterologa, specjalisty w dziedzinie chorób układu pokarmowego, który pomoże ci zidentyfikować czynniki wywołujące i omówi sposoby kontrolowania objawów.
Zmiany stylu życia, takie jak dieta o niskiej zawartości FODMAPs, redukcja stresu, ćwiczenia, picie dużej ilości wody i środki przeczyszczające dostępne bez recepty również mogą pomóc. Co ciekawe, dieta o niskiej zawartości FODMAPs jest jedną z najbardziej obiecujących zmian stylu życia w łagodzeniu objawów.
Zidentyfikowanie innych wyzwalających pokarmów może być trudne, ponieważ są one różne dla każdej osoby. Prowadzenie dziennika posiłków i składników może pomóc w zidentyfikowaniu czynników wyzwalających.
Suplementy probiotyczne mogą również zmniejszyć objawy.
Dodatkowo, unikanie substancji pobudzających trawienie, takich jak kofeina, alkohol i słodkie napoje, może zmniejszyć objawy u niektórych osób.
Jeśli twoje objawy nie reagują na zmianę stylu życia lub leczenie bez recepty, istnieje kilka leków, które okazały się pomocne w trudnych przypadkach.
Sugerowane dla Ciebie: 9 oznak i objawów celiakii
Jeśli uważasz, że cierpisz na zespół jelita drażliwego, rozważ prowadzenie dziennika pokarmów i objawów. Następnie zabierz te informacje do swojego lekarza, który pomoże zdiagnozować i kontrolować chorobę.
