Insuline is een belangrijk hormoon dat vele lichaamsprocessen regelt.
Problemen met dit hormoon liggen echter aan de basis van veel moderne gezondheidsaandoeningen.
Insulineresistentie, waarbij je cellen niet meer reageren op insuline, komt ongelooflijk veel voor. Meer dan 32,2% van de bevolking van de V.S. kan deze aandoening hebben.
Afvallen
Spieren opbouwen
Gezond eten
Nieuwe keukens verkennenAfhankelijk van de diagnostische criteria kan dit aantal oplopen tot 44% bij vrouwen met obesitas en tot meer dan 80% bij sommige patiëntengroepen. Ongeveer 33% van kinderen en tieners met obesitas kan ook insulineresistentie hebben.
Toch kunnen eenvoudige leefstijlmaatregelen deze toestand drastisch verbeteren.
Dit artikel legt alles uit wat je moet weten over insuline en insulineresistentie.
Inhoudsopgave
Insuline grondbeginselen
Insuline is een hormoon dat door je alvleesklier wordt afgescheiden.
Zijn belangrijkste rol is het regelen van de hoeveelheid voedingsstoffen die in je bloedbaan circuleren.
Hoewel insuline vooral betrokken is bij de bloedsuikerhuishouding, beïnvloedt het ook het vet- en eiwitmetabolisme.
Als je een maaltijd eet die koolhydraten bevat, neemt de hoeveelheid bloedsuiker in je bloedbaan toe.
De cellen in je alvleesklier voelen deze toename en geven insuline af in je bloed. Insuline reist dan door je bloedbaan en vertelt je cellen suiker uit je bloed op te nemen. Dit proces resulteert in een verlaagde bloedsuikerspiegel.
Vooral een hoge bloedsuiker kan giftige effecten hebben, die ernstige schade veroorzaken en tot de dood kunnen leiden als ze niet behandeld worden.
Maar soms reageren cellen niet meer correct op insuline. Dit wordt insulineresistentie genoemd.
In deze toestand produceert je alvleesklier nog meer insuline om je bloedsuikergehalte te verlagen. Dit leidt tot hoge insulinegehaltes in je bloed, hyperinsulinemie genoemd.
Na verloop van tijd kunnen je cellen steeds resistenter worden tegen insuline, met als gevolg een stijging van zowel de insuline- als de bloedsuikerspiegel.
Uiteindelijk kan je alvleesklier beschadigd raken, wat leidt tot een verminderde insulineproductie.
Nadat de bloedsuikerspiegel een bepaalde drempel overschrijdt, kun je gediagnosticeerd worden met diabetes type 2.
Insulineresistentie is de belangrijkste oorzaak van deze veel voorkomende ziekte die wereldwijd ongeveer 9% van de mensen treft.
Weerstand vs. gevoeligheid
Insulineresistentie en insulinegevoeligheid zijn twee kanten van dezelfde medaille.
Als je insulineresistentie hebt, heb je een lage insulinegevoeligheid. Omgekeerd, als je gevoelig bent voor insuline, heb je een lage insulineresistentie.
Terwijl insulineresistentie schadelijk is voor je gezondheid, is insulinegevoeligheid gunstig.
Samenvatting: Insulineresistentie ontstaat wanneer je cellen niet meer reageren op het hormoon insuline. Dit veroorzaakt hogere insuline- en bloedsuikerspiegels, wat kan leiden tot diabetes type 2.
Wat veroorzaakt insulineresistentie?
Veel factoren dragen bij tot insulineresistentie.
Eén ervan zou een verhoogd vetgehalte in je bloed zijn.
Talrijke studies tonen aan dat grote hoeveelheden vrije vetzuren in je bloed ervoor zorgen dat cellen niet meer goed reageren op insuline.
De belangrijkste oorzaak van verhoogde vrije vetzuren is het eten van te veel calorieën en het dragen van overtollig lichaamsvet. Te veel eten, gewichtstoename, en zwaarlijvigheid worden alle sterk in verband gebracht met insulineresistentie.
Voorgesteld voor u: 10 gezondheidsvoordelen van koolhydraatarme en ketogene diëten
Visceraal vet, het gevaarlijke buikvet dat zich rond je organen ophoopt, kan veel vrije vetzuren in je bloed vrijmaken, en ook ontstekingshormonen die de insulineresistentie aanjagen.
Hoewel deze aandoening meer voorkomt bij mensen met overgewicht, zijn ook mensen met een laag of normaal gewicht vatbaar.
Andere mogelijke oorzaken van insulineresistentie zijn:
- Fructose. Een hoge inname van fructose (uit toegevoegde suiker, niet uit fruit) is in verband gebracht met insulineresistentie bij zowel ratten als mensen.
- Inflammatie. Verhoogde oxidatieve stress en ontstekingen in je lichaam kunnen tot deze aandoening leiden.
- Inactiviteit. Lichamelijke activiteit verhoogt de insulinegevoeligheid, terwijl inactiviteit insulineresistentie veroorzaakt.
- Darmmicrobiota. Er zijn aanwijzingen dat een verstoring van het bacteriële milieu in je darmen ontstekingen kan veroorzaken die insulineresistentie en andere stofwisselingsproblemen verergeren.
Bovendien kunnen verschillende genetische en sociale factoren bijdragen. Zwarte, Latijns-Amerikaanse en Aziatische mensen lopen een bijzonder hoog risico.
Samenvatting: De belangrijkste oorzaken van insulineresistentie kunnen overeten en toegenomen lichaamsvet zijn, vooral in de buikstreek. Andere factoren zijn een hoge suikerinname, ontstekingen, inactiviteit, en genetica.
Hoe weet je of je insulineresistent bent
Je gezondheidsdeskundige kan verschillende methoden gebruiken om vast te stellen of je insulineresistent bent.
Hoge nuchtere insulinespiegels zijn bijvoorbeeld sterke indicatoren van deze aandoening.
Een vrij nauwkeurige test, HOMA-IR genaamd, schat de insulineresistentie uit je bloedsuiker- en insulinespiegel.
Er zijn ook manieren om de bloedsuikercontrole directer te meten, zoals een orale glucosetolerantietest - maar die duurt enkele uren.
Voorgesteld voor u: Hoe u uw insulinespiegels kunt verlagen?
Je risico op insulineresistentie neemt sterk toe als je overgewicht of zwaarlijvigheid hebt, vooral als je grote hoeveelheden buikvet hebt.
Een huidaandoening die acanthosis nigricans heet, waarbij je donkere vlekken op je huid krijgt, kan eveneens wijzen op insulineresistentie.
Een laag HDL (goed) cholesterolgehalte hebben en hoge triglyceriden in het bloed zijn twee andere markers die sterk met deze aandoening in verband worden gebracht.
Samenvatting: Hoge insuline- en bloedsuikerwaarden zijn belangrijke symptomen van insulineresistentie. Andere symptomen zijn overtollig buikvet, hoge bloedtriglyceriden, en een laag HDL (goed) cholesterolgehalte.
Verwante aandoeningen
Insulineresistentie is een kenmerk van twee heel gewone aandoeningen - het metabool syndroom en diabetes type 2.
Het metabool syndroom is een groep risicofactoren die in verband gebracht worden met diabetes type 2, hartziekten, en andere problemen. Het wordt ook wel insulineresistentiesyndroom genoemd, omdat het nauw samenhangt met deze aandoening.
De symptomen ervan zijn hoge bloedtriglyceriden, bloeddruk, buikvet en bloedsuiker, en een laag HDL (goed) cholesterolgehalte.
Je kunt het metabool syndroom en diabetes type 2 voorkomen door de ontwikkeling van insulineresistentie een halt toe te roepen.
Samenvatting: Insulineresistentie is verbonden met het metabool syndroom en type 2 diabetes, die tot ’s werelds grootste gezondheidsproblemen behoren.
Verband met de gezondheid van het hart
Insulineresistentie wordt sterk in verband gebracht met hartziekten, die wereldwijd de voornaamste doodsoorzaak zijn.
Mensen met insulineresistentie of metabool syndroom hebben tot 93% meer kans op hart- en vaatziekten.
Veel andere ziekten, waaronder niet-alcoholische vette leverziekte (NAFLD), polycysteus ovariumsyndroom (PCOS), de ziekte van Alzheimer, en kanker, worden ook in verband gebracht met insulineresistentie.
Bovendien is er een verband gelegd tussen insulineresistentie en een verhoogd risico op het ontstaan van de depressieve stoornis (MDD).
Samenvatting: Insulineresistentie wordt in verband gebracht met verschillende kwalen, waaronder hartziekten, NAFLD, PCOS, de ziekte van Alzheimer, en kanker.
Manieren om insulineresistentie te verminderen
Het is vrij gemakkelijk om insulineresistentie te verminderen.
Voorgesteld voor u: 13 redenen waarom suikerhoudende frisdrank slecht is voor je gezondheid
Interessant is dat je deze aandoening vaak volledig kunt omkeren door je levensstijl op de volgende manieren te veranderen:
- Lichaamsbeweging. Lichamelijke activiteit is misschien wel de gemakkelijkste manier om de insulinegevoeligheid te verbeteren. De effecten ervan zijn bijna onmiddellijk.
- Verlies buikvet. Het is belangrijk om het vet dat zich rond je belangrijkste organen ophoopt aan te pakken via lichaamsbeweging en andere methoden.
- Stop met roken. Roken van tabak kan insulineresistentie veroorzaken, dus stoppen zou moeten helpen.
- Verminder je suikerinname. Probeer je inname van toegevoegde suikers te verminderen, vooral uit met suiker gezoete drankjes.
- Eet goed. Eet een dieet dat vooral gebaseerd is op hele, onbewerkte voedingsmiddelen. Neem noten en vette vis op.
- Omega-3 vetzuren. Deze vetten kunnen de insulineresistentie verminderen, en tevens de triglyceriden in het bloed verlagen.
- Supplementen. Berberine kan de insulinegevoeligheid verbeteren en de bloedsuiker verlagen. Magnesiumsupplementen kunnen ook nuttig zijn.
- Slaap. Er zijn aanwijzingen dat slecht slapen insulineresistentie veroorzaakt, dus verbetering van de slaapkwaliteit zou moeten helpen.
- Verminder stress. Probeer je stressniveau te beheersen als je gemakkelijk overweldigd raakt. Meditatie kan bijzonder nuttig zijn.
- Doneer bloed. Hoge ijzergehaltes in je bloed worden in verband gebracht met insulineresistentie. Voor mannen en postmenopauzale vrouwen kan het doneren van bloed de insulinegevoeligheid verbeteren.
- Intermittent fasting. Het volgen van dit eetpatroon kan de insulinegevoeligheid verbeteren.
De meeste van de gewoonten op deze lijst worden toevallig ook in verband gebracht met een goede gezondheid, een lang leven, en bescherming tegen ziekten.
Dat gezegd hebbende is het het beste je arts te raadplegen over je mogelijkheden, want verschillende medische behandelingen kunnen ook effectief zijn.
Samenvatting: Insulineresistentie kan verminderd of zelfs omgekeerd worden met eenvoudige leefstijlmaatregelen, zoals lichaamsbeweging, gezond eten, en stressmanagement.
Koolhydraatarme diëten
Opmerkelijk is dat koolhydraatarme diëten het metabool syndroom en diabetes type 2 kunnen bestrijden - en dit wordt gedeeltelijk gemedieerd door verminderde insulineresistentie.
Maar als de koolhydraatinname heel laag is, zoals bij een ketogeen dieet, kan je lichaam een insulineresistente toestand opwekken om bloedsuiker te sparen voor je hersenen.
Dit wordt fysiologische insulineresistentie genoemd en is niet schadelijk.
Samenvatting: Koolhydraatarme diëten verminderen de schadelijke insulineresistentie die met stofwisselingsziekten in verband wordt gebracht, hoewel ze een onschadelijk soort insulineresistentie kunnen opwekken die bloedsuiker spaart voor je hersenen.
Samenvatting
Insulineresistentie kan een van de belangrijkste oorzaken zijn van veel - zo niet de meeste - hedendaagse chronische ziekten.
Toch kun je deze toestand verbeteren met eenvoudige leefstijlmaatregelen, zoals vet verliezen, gezond eten, en lichaamsbeweging.
Het voorkomen van insulineresistentie kan een van de krachtigste manieren zijn om langer en gezonder te leven.
