3 eenvoudige stappen om zo snel mogelijk af te vallen. Lees nu

Groene aardappels: onschadelijk of giftig?

Alles wat je moet weten over groene aardappelen.

Groene aardappels zijn meer dan alleen ongewenst - ze kunnen ook gevaarlijk zijn. Hier is alles wat je moet weten over groene aardappelen en of ze veilig zijn om te eten.

Evidence-based
Dit artikel is gebaseerd op wetenschappelijk bewijs, geschreven door experts en gecontroleerd door experts.
We kijken naar beide kanten van het argument en streven ernaar objectief, onbevooroordeeld en eerlijk te zijn.
Groene aardappels: onschadelijk of giftig?
Laatst bijgewerkt op 24 september 2023 en voor het laatst beoordeeld door een expert op 3 augustus 2022.

Als je in een zak aardappelen grijpt om te ontdekken dat ze groen beginnen te worden, sta je voor de raadselachtige vraag of je ze moet weggooien of niet.

Groene aardappels: onschadelijk of giftig?

Sommigen snijden hun verlies en gooien de groene aardappelen weg, terwijl anderen de groene plekken verwijderen en ze toch gebruiken.

Groene aardappels zijn echter meer dan alleen ongewenst. Ze kunnen ook gevaarlijk zijn.

De groene kleur en bittere smaak die aardappelen soms krijgen kan wijzen op de aanwezigheid van een toxine.

Sommige mensen vragen zich af of het eten van groene aardappelen je ziek kan maken, of dat ze door ze te schillen of te koken veilig zijn om te eten.

Dit artikel behandelt alles wat je moet weten over groene aardappelen en of ze een risico voor je gezondheid vormen.

Waarom aardappelen groen worden

Het vergroenen van aardappelen is een natuurlijk proces.

Als aardappelen aan licht worden blootgesteld, beginnen ze chlorofyl te produceren, het groene pigment dat veel planten en algen hun kleur geeft.

Hierdoor veranderen lichtgekleurde aardappelen van geel of lichtbruin in groen. Dit proces treedt ook op bij aardappelen met een donkerder schil, hoewel de donkere pigmenten het kunnen verbloemen.

Je kunt zien of een donkergekleurde aardappel aan het vergroenen is door een deel van de schil af te krabben en te kijken of er groene vlekken onder zitten.

Chlorofyl stelt planten ook in staat energie van de zon te oogsten via fotosynthese. Door dit proces kunnen planten koolhydraten en zuurstof produceren uit zonlicht, water en kooldioxide.

Het chlorofyl dat sommige aardappels hun groene kleur geeft is volkomen onschadelijk. Het is aanwezig in veel van de plantaardige voedingsmiddelen die je elke dag eet.

Niettemin kan vergroening bij aardappelen ook het signaal zijn van de productie van iets minder wenselijks en mogelijk schadelijks - een giftige plantenverbinding die solanine heet.

Samenvatting: Als aardappelen aan licht blootgesteld worden, produceren ze chlorofyl, een pigment dat aardappelen groen kleurt. Chlorofyl zelf is volkomen onschadelijk, maar het kan de aanwezigheid van een giftige stof signaleren.

Groene aardappelen kunnen giftig zijn

Wanneer blootstelling aan licht de aardappel chlorofyl doet produceren, kan dat ook de aanmaak bevorderen van bepaalde verbindingen die beschermen tegen schade door insecten, bacteriën, schimmels, of hongerige dieren.

Zijn gekiemde aardappelen veilig om te eten?
Voorgesteld voor u: Zijn gekiemde aardappelen veilig om te eten?

Helaas kunnen deze verbindingen giftig zijn voor de mens.

Solanine, het belangrijkste gif dat aardappelen produceren, werkt door het remmen van een enzym dat betrokken is bij de afbraak van bepaalde neurotransmitters.

Het werkt ook door celmembranen te beschadigen en kan de doorlaatbaarheid van je darmen negatief beïnvloeden.

Solanine is normaal in lage concentraties aanwezig in de schil en het vruchtvlees van aardappelen, en in hogere concentraties in delen van de aardappelplant. Toch produceren aardappelen, wanneer ze aan zonlicht blootgesteld of beschadigd worden, meer van het.

Chlorofyl is een goede indicator voor de aanwezigheid van hoge gehalten solanine in een aardappel, maar het is geen perfecte maatstaf. Hoewel dezelfde omstandigheden de aanmaak van zowel solanine als chlorofyl bevorderen, worden ze onafhankelijk van elkaar aangemaakt.

Afhankelijk van de soort kan een aardappel heel snel groen worden, maar toch matige gehalten aan solanine bevatten. Anther kan langzaam groen worden, maar toch hoge gehalten van het toxine bevatten.

Niettemin is vergroening een teken dat een aardappel misschien meer solanine begint te produceren.

Samenvatting: Wanneer aardappelen aan licht blootgesteld worden, produceren ze een toxine dat solanine heet. Het beschermt ze tegen insecten en bacteriën, maar het is giftig voor mensen. Vergroening bij aardappelen is een goede indicator van solanine.

Hoeveel solanine is te veel?

Het is moeilijk om precies te zeggen hoeveel solanine je ziek zal doen voelen, want het zou onethisch zijn om dit op mensen te testen. Het hangt ook af van iemands tolerantie en lichaamsgrootte.

Voorgesteld voor u: Wat is de beste manier om aardappelen te bewaren?

Gevalverslagen van solaninevergiftiging en één toxicologische studie bij mensen kunnen echter een goed idee geven.

Het lijkt erop dat inname van 0,9 mg/lb (2 mg/kg) lichaamsgewicht genoeg is om symptomen te veroorzaken, hoewel 0,6 mg/lb (1,25 mg/kg) genoeg kan zijn om sommige mensen ziek te maken.

Dat betekent dat het eten van een 16-ounce (450 g) aardappel die het aanvaardbare niveau van 20 mg solanine per 3,5 ounce (100 g) heeft overschreden, genoeg zou zijn om een persoon van 50 kg ziek te maken.

Maar als een aardappel een heel hoog solaninegehalte heeft ontwikkeld, of als de persoon kleiner is of een kind, kan het consumeren van nog minder al genoeg zijn om hem ziek te maken.

De kenmerken van solanine vergiftiging zijn misselijkheid, braken, diarree, zweten, hoofdpijn en maagpijn. Relatief milde symptomen zoals deze moeten na ongeveer 24 uur verdwijnen.

In extreme gevallen zijn ernstige effecten, zoals verlamming, stuiptrekkingen, ademhalingsmoeilijkheden, coma en zelfs de dood, gemeld.

Samenvatting: Aardappels die zeer hoge gehaltes solanine bevatten kunnen misselijkheid, overgeven en hoofdpijn veroorzaken. In extreme gevallen kunnen verlamming, coma, of zelfs de dood het gevolg zijn.

Is het schillen of koken van groene aardappelen effectief?

Het gehalte aan solanine is het hoogst in de schil van een aardappel. Daarom helpt het schillen van een groene aardappel om de gehaltes ervan aanzienlijk te verminderen.

Studies hebben geschat dat het thuis schillen van een aardappel minstens 30% van de giftige plantaardige verbindingen verwijdert. Maar dan blijft er nog tot 70% van de verbindingen in het vruchtvlees over.

Dit betekent dat in aardappelen met zeer hoge concentraties solanine, de geschilde aardappel toch nog genoeg kan bevatten om je ziek te maken.

Voorgesteld voor u: Het eten van rauwe aardappelen: gezond of schadelijk?

Helaas verminderen koken en andere kookmethodes, zoals bakken, microgolfen of frituren, het solaninegehalte niet noemenswaardig. Ze maken groene aardappelen dus niet veiliger om te eten.

Als een aardappel maar een paar kleine groene vlekjes heeft, kun je ze eruit snijden of de aardappel schillen. Omdat solanine ook in hogere concentraties rond de ogen, en spruiten van aardappelen wordt aangemaakt, moet je die ook verwijderen.

Als de aardappel echter erg groen is of bitter smaakt (een teken van solanine), kun je hem beter weggooien.

Samenvatting: Het schillen van een groene aardappel vermindert het solanine gehalte aanzienlijk, maar koken doet dat niet. Het is het beste om aardappelen weg te gooien als ze groen worden.

Hoe voorkom je dat aardappelen groen worden

Gelukkig zijn meldingen van solanine vergiftiging zeldzaam. Het kan echter ondergerapporteerd worden vanwege het generieke karakter van de symptomen.

Aardappelen die onaanvaardbare gehalten aan solanine bevatten halen de kruidenierswinkel meestal niet.

Niettemin kunnen aardappelen, als ze niet goed behandeld worden, solanine produceren nadat ze in de supermarkt geleverd zijn of terwijl ze in je keuken bewaard worden.

Daarom is een goede opslag van aardappelen belangrijk om te voorkomen dat zich hogere solaninegehaltes ontwikkelen.

Fysieke schade, blootstelling aan licht, en hoge of lage temperaturen zijn de voornaamste factoren die aardappelen aanzetten tot de productie van solanine.

Inspecteer de aardappelen vóór je ze koopt om zeker te zijn dat ze niet beschadigd zijn of al begonnen zijn met vergroenen.

Thuis bewaar je ze op een koele, donkere plaats, zoals een wortelkelder of kelder. Ze moeten in een ondoorzichtige zak of plastic zak bewaard worden om ze tegen licht af te schermen.

Ze in de koelkast bewaren is niet ideaal, want die is te koud om aardappelen in te bewaren. Sommige studies hebben zelfs verhoogde solaninegehaltes aangetoond door het bewaren bij koelkasttemperatuur.

Bovendien is de gemiddelde keuken of voorraadkast te warm voor langdurige opslag.

Als je geen plaats hebt die koel genoeg is om je aardappelen te bewaren, koop dan alleen de hoeveelheid die je van plan bent te gebruiken. Bewaar ze in een ondoorzichtige zak achter in een kast of lade, waar ze het best beschermd zijn tegen licht en warmte.

Voorgesteld voor u: Hoe lang zijn aardappelen houdbaar? Rauw, gekookt, en meer

Samenvatting: Aardappels die grote hoeveelheden solanine bevatten halen de kruidenierswinkel meestal niet. Toch is het belangrijk aardappelen goed te bewaren om te voorkomen dat ze groen worden nadat je ze gekocht hebt.

Samenvatting

Groene aardappelen moeten serieus genomen worden.

Hoewel de groene kleur op zich niet schadelijk is, kan ze wijzen op de aanwezigheid van een toxine dat solanine heet.

Groene aardappelen schillen kan het solaninegehalte helpen verminderen, maar als een aardappel eenmaal groen geworden is, kun je hem beter weggooien.

Inspecteer aardappelen op vergroening en beschadiging voor je ze koopt en bewaar ze op een koele, donkere plaats om te voorkomen dat ze groen worden voor je ze gebruikt.

Deel dit artikel: Facebook Pinterest WhatsApp Twitter / X Email
Delen

Meer artikelen die u misschien leuk vindt

Mensen die “Groene aardappels: onschadelijk of giftig?” lezen, zijn ook dol op deze artikelen:

Onderwerpen

Blader door alle artikelen