Colloïdaal zilver blijft een onderwerp van discussie in de wellnessgemeenschap. Voorstanders beweren dat het een oplossing kan bieden voor tal van gezondheidsproblemen, van eenvoudige verkoudheden tot ernstigere aandoeningen zoals kanker. Desondanks moeten substantiële wetenschappelijke gegevens deze beweringen nog valideren en gezondheidsdeskundigen waarschuwen voor mogelijke significante bijwerkingen.
Colloïdaal zilver is een veelbesproken geneesmiddel.
Voorstanders geloven dat het een oplossing biedt voor verschillende infecties en kwalen, van alledaagse verkoudheid tot ernstigere ziekten.
Afvallen
Spieren opbouwen
Gezond eten
Nieuwe keukens verkennenIntegendeel, de meeste gezondheidsspecialisten en onderzoeken benadrukken de ineffectiviteit en de mogelijkheid van ernstige bijwerkingen.
Ontdek de fijne kneepjes van colloïdaal zilver in deze uitgebreide gids. Duik in de toepassingen, verdiep je in de gezondheidsbeweringen eromheen en begrijp de potentiële risico’s van het gebruik.
Is colloïdaal zilver veilig?
Colloïdaal zilver is een populair middel in de alternatieve geneeskunde.
De Food and Drug Administration heeft colloïdaal zilver echter al sinds 1999 onveilig verklaard. De FDA oordeelde zelfs dat alle vrij verkrijgbare producten die colloïdaal zilver of zilverzouten bevatten niet algemeen erkend zijn als veilig of effectief.
Sindsdien heeft de FDA geen nieuwe colloïdaal zilvermedicijnen op de markt goedgekeurd. Dit product wordt echter nog steeds veel verkocht als voedingssupplement.
Elk bedrijf dat zilverproducten produceert die het label dragen of gepromoot worden om ziektes te voorkomen of te genezen, moet goedkeuring van de FDA krijgen voordat ze op de markt gebracht mogen worden. Anders wordt het product als merkmisbruik beschouwd en is het onderhevig aan regelgevende actie.
Colloïdaal zilver is goedgekeurd voor lokale toepassing op huidinfecties, huidwonden en in verbanden en verband voor de behandeling van brandwonden. Medicijnen met colloïdaal zilver die op de markt worden gebracht voor orale inname zijn echter niet legaal te koop.
De consumptie van colloïdaal zilver wordt in verband gebracht met veel ernstige gezondheidsrisico’s, zoals argyria, neurologische schade en schade aan lever en nieren. Het vermindert ook de absorptie en werkzaamheid van bepaalde medicijnen, zoals antibiotica en het schildkliermedicijn thyroxine.
Uiteindelijk is elk colloïdaal zilverproduct voor oraal gebruik niet veilig of aan te raden.
Samenvatting: De FDA vindt colloïdaal zilver onveilig vanwege de vele orale bijwerkingen, maar het is goedgekeurd voor uitwendig gebruik.
Wat is colloïdaal zilver en waarom wordt het gebruikt?
“Colloïdaal zilver" is de term voor minuscule zilverdeeltjes die in een vloeistof zweven.
De grootte van de zilverdeeltjes in colloïdaal zilver varieert, maar sommige zijn zo klein dat ze nanodeeltjes worden genoemd. Dit betekent dat ze minder dan 100 nanometer groot zijn en onzichtbaar voor het blote oog.
Vanwege zijn antimicrobiële eigenschappen werd zilver gebruikt als universeel geneesmiddel voor verschillende infecties en ziekten. Het vroegst geregistreerde gebruik van zilver als medische behandeling gaat terug tot de Han-dynastie in China (1500 voor Christus.).
Colloïdaal zilver werd echter snel verlaten in het begin van de 20e eeuw toen antibiotica werden ontdekt en effectiever bleken te zijn dan colloïdaal zilver bij de behandeling van gezondheidsproblemen en ziekten.
Sinds de jaren ‘90 heeft colloïdaal zilver opnieuw aan populariteit gewonnen als alternatief geneesmiddel, waarbij voorstanders beweren dat het antibiotica of andere medische therapieën kan vervangen om bacteriële, virale en schimmelinfecties te behandelen.
Een paar mensen beweren zelfs dat het helpt bij de behandeling van aandoeningen als de ziekte van Lyme, tuberculose, HIV en zelfs kanker. Deze beweringen worden echter niet door onderzoek ondersteund.
Voorgesteld voor u: Zoethoutwortel: Gebruiken, voordelen, bijwerkingen, dosering, en vormen
Tegenwoordig nemen mensen die colloïdaal zilver gebruiken het als een oraal voedingssupplement of brengen het direct op hun huid aan.
Samenvatting: Colloïdaal zilver is een suspensie van zilverdeeltjes in een vloeistof. Het is een eeuwenoud middel dat ooit werd gebruikt om bacteriële, virale en schimmelinfecties te behandelen, maar het is recentelijk populair geworden als alternatief geneesmiddel.
Hoe nemen mensen colloïdaal zilver in?
Hoewel het wordt afgeraden om het oraal te gebruiken, is colloïdaal zilver nog steeds te vinden in vloeibare vorm en in sprayvorm. De meeste producten bevatten zeer lage doses colloïdaal zilver, meestal tussen de 10-30 delen per miljoen (ppm).).
Je vindt het meestal gelabeld als:
- colloïdaal zilver spray
- zilver hydrosol
- colloïdaal zilver vernevelaar
- zilverwater
- zilveren sol
Meestal worden colloïdaal zilverproducten verkocht als homeopathische middelen. Homeopathie is gebaseerd op de vooronderstelling dat zeer lage doses van een stof voordelen voor de gezondheid kunnen opleveren, hoewel weinig onderzoek dit ondersteunt.
Daarnaast wordt zilver vaak toegevoegd aan verband om te helpen bij de genezing van wonden en brandwonden. Bekende merknamen zijn Acticoat, Allevyn Ag, Aquacel Ag, Biatain Ag, Flamazine, Mepilex Ag en Silvercel.
Tot slot wordt zilver gevonden in andere commerciële producten, zoals schoonmaakmiddelen, landbouwbehandelingen en producten voor persoonlijke hygiëne zoals douchegels en deodorants.
Samenvatting: Colloïdaal zilver wordt vaak gevonden als voedingssupplement in vloeibare vorm of in sprayvorm. Houd er rekening mee dat het niet wordt aanbevolen voor oraal gebruik.
Hoe werkt colloïdaal zilver?
Bij inname of toepassing op wonden heeft colloïdaal zilver krachtige antibacteriële en antiseptische eigenschappen.
Het is onbekend hoe colloïdaal zilver precies werkt. Onderzoek suggereert echter dat het zich hecht aan eiwitten op de celwanden van bacteriën, waardoor het hun celmembranen beschadigt.
Voorgesteld voor u: Honing-citroenwater: Een effectief middel of een stedelijke mythe?
Hierdoor kunnen zilverionen bacteriële cellen binnendringen, metabolische processen verstoren en DNA beschadigen, wat leidt tot de dood van de cel.
Van zilver wordt ook gedacht dat het eiwitten in virussen verstoort, wat de replicatie van het virus kan voorkomen.
Onderzoek suggereert dat de effecten van colloïdaal zilver variëren afhankelijk van de grootte en vorm van de zilverdeeltjes en hun concentratie in een oplossing.
In theorie heeft een groot aantal kleine deeltjes een groter oppervlak dan een kleiner aantal grote deeltjes. Als gevolg hiervan kan een oplossing die meer nanodeeltjes zilver bevat meer zilverionen afgeven.
Zilverionen komen vrij uit de zilverdeeltjes wanneer ze in contact komen met vocht, zoals lichaamsvloeistoffen. Ze worden beschouwd als het biologisch actieve deel van colloïdaal zilver dat het zijn antimicrobiële eigenschappen geeft.
Het is echter goed om te weten dat colloïdaal zilverproducten niet gestandaardiseerd zijn en ernstige bijwerkingen kunnen hebben. Omdat ze oxidatie en celbeschadiging kunnen veroorzaken, kunnen ze ook gezonde menselijke cellen beschadigen.
Bovendien kunnen ingeslikte zilveren nanodeeltjes en zilverionen zich ophopen in je organen. Langdurig gebruik van en blootstelling aan colloïdaal zilver kan leiden tot een aandoening die bekend staat als argyria, waarbij je huid blauwgrijs wordt door een ophoping van zilver.
Commercieel verkrijgbare colloïdale zilveroplossingen variëren sterk in hun productiemethoden en het aantal en de grootte van hun zilverdeeltjes. Deze producten worden vaak verkocht als voedingssupplementen en maken valse, misleidende gezondheidsclaims.
Samenvatting: De mechanismen van colloïdaal zilver worden niet volledig begrepen. Men denkt echter dat het zich bindt aan bacteriële cellen en hun celwanden en DNA beschadigt, wat leidt tot celdood.
Gezondheidsclaims rond colloïdaal zilver
Voorstanders van colloïdaal zilver beweren dat het veel ziekten en kwalen kan voorkomen, genezen en behandelen.
Hoewel uit reageerbuisonderzoek is gebleken dat colloïdaal zilver veel bacteriën, schimmels en virussen doodt, moet dit nog worden bewezen in onderzoeken bij mensen vanwege de risico’s die gepaard gaan met het innemen van colloïdaal zilver.
Verder zijn er geen menselijke gegevens die het gebruik van colloïdaal zilver ondersteunen om medische aandoeningen zoals diabetes, kanker, HIV, spijsverteringsproblemen en andere ziekten te behandelen of te voorkomen.
Een belangrijk probleem is de verkeerde interpretatie van de resultaten van reageerbuis- en knaagdierstudies. Hoewel een onderzoek suggereert dat colloïdaal zilver bepaalde bacteriestammen doodt in een laboratoriumomgeving, kan deze bevinding niet worden toegepast op mensen.
Voorgesteld voor u: 6 gezondheidsvoordelen van appelciderazijn
Het enige praktische gebruik van colloïdaal zilver bij mensen is een topische toepassing op wonden en brandwonden. En zelfs dan zijn de voordelen nog omstreden.
Samenvatting: Colloïdaal zilver zou antibacteriële, antivirale en schimmelwerende eigenschappen hebben, maar er is geen onderzoek dat deze voordelen ondersteunt. Daarom mag dit product niet worden gebruikt om medische aandoeningen te behandelen.
Is er gevaar voor argyrie?
Je vraagt je misschien af of blootstelling aan zilver gevaarlijk kan zijn. Je wordt echter elke dag blootgesteld aan kleine hoeveelheden zilver via drinkwater, voedsel en lucht.
Het zilver dat in het milieu wordt gevonden, wordt als verbinding relatief veilig geacht.
De milieu- en gezondheidsrisico’s van zilveren nanodeeltjes zijn echter niet goed bekend en het innemen van colloïdaal zilver wordt als onveilig beschouwd.
Het grootste risico van chronische blootstelling aan colloïdaal zilver is een aandoening die bekend staat als argyria, waarvan de naam afkomstig is van het Griekse woord “argyros”, dat zilver betekent.
Argyria is een aandoening die een blauwgrijze huid veroorzaakt door de ophoping van zilverdeeltjes in het lichaam, waaronder de darmen, lever, nieren en andere organen.
Je loopt het meeste risico op argyria als je een voedingssupplement neemt dat zilver bevat of een baan hebt waarbij je wordt blootgesteld aan grote hoeveelheden zilver.
Om argyria te ontwikkelen moet je waarschijnlijk langdurig zilververbindingen binnenkrijgen. De exacte hoeveelheden en het tijdsbestek zijn echter niet bekend.
De echte risico’s van het innemen van zilveren nanodeeltjes in colloïdale zilverproducten zijn ook onbekend. Deze deeltjes kunnen echter gemakkelijk in verschillende organen terechtkomen, zoals je darmen, huid of longen, en vormen dus waarschijnlijk een gezondheidsrisico.
Talrijke casestudies hebben aangetoond dat de inname van zilver uit voedingssupplementen met colloïdaal zilver kan leiden tot argyria.
Hoewel argyria niet per definitie schadelijk is, is het onomkeerbaar en waarschijnlijk blijvend. Omdat er weinig onderzoek is gedaan naar de bijwerkingen van colloïdaal zilver, kunnen er andere onbekende bijwerkingen zijn.
Als je vaak zilver gebruikt op een open wond, kun je last krijgen van lokale argyria door een ophoping van zilver in het omringende weefsel - hoewel deze aandoening zeldzaam is.
Volgens de Environmental Protection Agency (EPA) moet je je dagelijkse blootstelling aan zilver beperken tot niet meer dan 2,27 mcg per pond lichaamsgewicht (5 mcg per kg). Maar omdat dat moeilijk te meten is, kun je het beste onnodige blootstelling aan zilver vermijden.
Samenvatting: Als je colloïdaal zilver inneemt, loop je het risico op argyria, waardoor je huid blauwgrijs wordt en meestal blijvend is.
Moet je colloïdaal zilver proberen?
Colloïdaal zilverproducten variëren sterk in hun samenstelling en worden meestal gelabeld met valse gezondheidsclaims.
Tot op heden is er geen onderzoek dat het gebruik van oraal colloïdaal zilver ondersteunt bij het voorkomen, behandelen of genezen van welke gezondheidstoestand of ziekte dan ook. Het wordt door de FDA zelfs als onveilig en ineffectief beschouwd.
Verder kan colloïdaal zilver leiden tot ongewenste bijwerkingen, zoals argyria, neurologische stoornissen en orgaanschade.
De enige uitzondering is de lokale behandeling van wonden en brandwonden, die een arts nauwlettend in de gaten moet houden.
Gezien de risico’s en het gebrek aan bewezen voordelen kun je het beste alle colloïdaal zilverproducten vermijden.
Samenvatting: Colloïdaal zilver brengt ernstige gezondheidsrisico’s met zich mee als het oraal wordt ingenomen, dus je moet het vermijden.
Samenvatting
Colloïdaal zilver is een vloeibare oplossing met minuscule zilverdeeltjes, die een rijke geschiedenis heeft in de traditionele geneeskunde van duizenden jaren.
Tegenwoordig pleiten sommigen voor colloïdaal zilver als een natuurlijke remedie tegen bacteriën, schimmels en virussen, en suggereren dat het effectief is tegen aandoeningen als kanker, HIV, de ziekte van Lyme en diabetes.
Het huidige wetenschappelijke bewijs ondersteunt deze beweringen echter niet. De FDA heeft colloïdaal zilver zelfs aangemerkt als potentieel schadelijk voor consumptie vanwege de nadelige effecten en ophoping in de organen van het lichaam.
Voorgesteld voor u: 14 voordelen en toepassingen voor tea tree olie
Gezien de onbewezen werkzaamheid en mogelijke gezondheidsrisico’s is het raadzaam om colloïdaal zilver te vermijden.
Expert tip: Het is belangrijk om je arts te raadplegen voordat je alternatieve geneeswijzen gebruikt, omdat sommige niet veilig of effectief zijn voor ernstige gezondheidsproblemen.
